Afgelopen zaterdag was het zover, de zesde en laatste wedstrijd van de eerste periode in de tweede klasse. De voorgaande wedstrijden werden allemaal door de jongens en meid gewonnen. Sommige met speels gemak, bij andere moest er iets harder voor gewerkt worden.
In alle vroegte verzamelen bij DIO ‘30 om samen naar Blauw-Wit te gaan, gespannen koppies en veel vaders, moeders, opa’s, oma’s, broertjes, zusjes en andere familieleden om hen aan te moedigen.
De wedstrijd begon en ging redelijk gelijk op, kansje hier, kansje daar en na een minuut of tien was daar de 0-1 na een mooie aanval over de linkerkant en een prachtige voorzet werd de keeper verschalkt. Wat een ontlading, de kop was eraf. De toeschouwers leefden mee en zagen dat het team in het daarop volgende half uur met mooi samenspel en hard werken de voorsprong uitbouwde tot wel 0-4. Dit kon niet meer mis gaan. Toch maakte Blauw-Wit in het laatste kwart binnen een paar minuten twee doelpunten, waardoor de spanning terug kwam. Het zal toch niet gebeuren….
Gelukkig volgde daar vlak voor tijd de 2-5 en bij het fluitsignaal waren de spelers, coaches, leider én uiteraard het publiek door het dolle. Na de penalty’s werd er een heuse erehaag gemaakt door het publiek van DIO en nadat er gedouched was, gingen ze terug naar de Gelenberg.
Daar stond een verrassing te wachten: het hele team, met alle spelers die bijgedragen hebben aan dit kampioenschap werden op de platte kar gezet waarmee al feestend en toeterend een rondje Druten gedaan werd. Na afloop nog een lekker frietje van DIO en het feest was compleet.
DIO JO11-2 is onverslaanbaar!
