Column: Niet achteroverleunen
2026 leek het ‘ravijnjaar’ te worden voor gemeenten. Het Rijk wilde flink bezuinigen op zijn bijdrage. Dit zou leiden tot flinke tekorten bij gemeenten. Maar een paar weken geleden kwam er goed nieuws uit Den Haag: het kabinet heeft geluisterd naar onze hartenkreten en besloot meer geld te geven.
Daar ben ik natuurlijk heel blij mee, want nu is een sluitende begroting voor 2026 haalbaar. Het ravijn is veranderd in een brede sloot die we kunnen overbruggen. Maar dat betekent niet dat we achterover kunnen leunen.
Met 2026 in zicht hebben we afgelopen jaar onderzocht welke stappen nodig zijn om onze gemeente financieel gezond te houden. Dit is niet voor niets geweest, want na 2027 is er helaas geen duidelijkheid over de Rijksbijdrage. Wat wel zeker is, is dat het minder wordt. De druk is dus nu even van de ketel. Maar voor de toekomst moeten we keuzes maken, samen met de raad.
Vorige week hebben we als college de gemeenteraad de Perspectiefnota aangeboden. Dit is de eerste stap naar de begroting voor 2026 en de financiële doorkijk voor 2026-2029. Gelukkig zijn ingrijpende keuzes en bezuinigingen op korte termijn niet nodig. Stap voor stap werken we aan een begroting die in 2029 structureel in balans is.
We zijn trots op onze voorzieningen en de relatief lage gemeentelijke lasten. Dat willen we behouden. Tegelijkertijd blijven we inzetten op nieuwe woningen, duurzaamheid, leefbaarheid en goede ondersteuning voor mensen die onze hulp nodig hebben. Uitgangspunt is dat we ook met minder financiële middelen het maximale blijven doen voor onze inwoners en ondernemers.
Willy Brink,
wethouder financiën
