Op 4 juni wordt sinds 1982 door de Verenigde Naties stil gestaan bij kinderen die slachtoffer zijn van agressie. Met name agressie tijdens de oorlog.
Er is altijd wel ergens een oorlog. We hebben nu de strijd tegen IS, maar in Palestina/Israël zijn ook vaak kinderen slachtoffer van misdaden. We kennen Nigeria, en in de vorige eeuw werd er gevochten in voormalig Joegoslavië. Het heeft geen zin om al die oorlogen op te gaan noemen. Vandaag denken wij ook aan die kinderen die slachtoffer zijn tijdens oorlogen.
Wat zij nu meemaken, hebben mijn grootouders ook meegemaakt, alleen dan 70 jaar geleden. Wij mogen trots zijn, dat wij hier leven in een land waar vrede heerst. Alleen beseffen wij dat niet altijd. En dan gaan we amok maken, wanneer een kaal persoon het niet zo op heeft met dieren voor een bontjas. Of, in Groningen wordt iemand doodgeschopt, omdat hij vandalen tot orde wil roepen.
Een klein gebaar
Vandaag, 4 juni staan we stil bij kinderen slachtoffer tijdens oorlogen. Hetzij zelf slachtoffer, of omdat de ouders dood zijn geschoten. Wij maken een klein gebaar, door tenminste een lied voor ze te draaien.
